درباورتودل به اعتراف نشسته است وعقل گوی میدان .......رهبرعزیزم، دراین غوغای بیفریاد تنها جان ناقابلی دارم که تقدیم ان لبخندزیبایتان میکنم ...من دراین کلبه احزان کودتای نفس راهنوزنشکسته ام. اما پرازفریادی هستم ک بودنتان راباجان املامیکند.سروروآقای من،ازشمامیخواهم دعایم کنید که دوباره جان بگیرم ...میخواهم راه امام وشهدا خط مشیم باشد....
- ۹۴/۰۷/۱۴